`Hayırsız´ ilan edildim..

"Nabıyon len hayırsız!! Hiç arayıp sormuyon?" lafı bugüne kadar çok söylendi bana.. Gerek akrabalarım olsun gerek arkadaşlarımdan olsun çok da önemli değilmiş gibi görünen o hayırsız kelimesini çok duydum evet..

Zamanında çokça vakit geçirmiş olduğum arkadaşları daha sonraları arayıp sormadığım doğrudur.. Hatta akrabalarımı bile pek aramışlığım olmaz ki bu yüzden yengem bana "soğuk sıracalı" yaftasını yapıştırmıştır. (sıracalı: iç anadolu bölgesinde kullanılan bir kelime.. normalde bir hastalık ismi ama buradaki kullanım amacı farklı.. ne anlamda kullanılıyor ben de bilmiyorum.. ama kötü bir anlam orası kesin.. böyle ibne gibin puşt gibin bişey heralde.. neyse.. )

Bu şekilde bütün herkes bana "soğuksun, hayırsızsın" damgasıyla gelmeye başlayınca "ne bileyim lan.. hayırsızım, soğuğum demekki.. herkes böyle söylediğine göre vardır bişiler" diye düşünmeye başlayıp hayırsız insan kimliğimi kabul etmiştim.

Gerek msn'de gerekse facebook'ta veya telefonda denk geldiğimizde konuşurken "naber len hayırsız? hiç aramıyon sormuyon? nasıl gidiyor bakalım? :)) " diye gelenlere "napayım yaa ehehe :) bi fırsat olmadı işte arayamadım ehehe " diye cevap vermeye başlıyordum..

Günlerden bir gün facebookta gezinirken birden "pıt" sesi geldi.. Sağ alt köşede kırmızı "1" şekilde bana mesaj geldiğini bildiren bir kutucuğun sesiydi bu.. Gelen mesaj ise yaklaşık 2 senedir hiçbir şekilde birbirimizle görüşmediğimiz dershane arkadaşımdandı.. Tabi ki o ünlü cümleyle beraber.. "Napıyon len hayırsız?? :)) "

"Hiç arayıp sormuyon da haa!" diye devam etti.. Aslında o sırada aklımdan "Sanane lan yavşak? Aramamışsam aramamışımdır.. Demek ki aramak istemiyorum alla alla.. Senle mi uğraşcam? Arasam ne konuşcam pezevenk??" cevabını vermek geçti ama süperegom buna müsaade etmedi.. (bkz: süperego) Neyse normal bir cevap verip sohbete devam ettim..

Başka bir zaman yaklaşık 1-2 ay görüşmediğim (ne o aradı ne de ben) bir arkadaşım da aynı şekilde "hayırsız" lafıyla gelince iyiden iyiye düşünmeye başladım..

Bana bu sıfatla gelenler var ya, aslında onlar da beni hiç arayıp sormamıştı.. Ve hala, her nasılsa "hayırsız" kelimesini bana karşı kullanma haklarını kendilerinde görüyorlardı.

Neydi acaba o kriter? Onların da beni arayıp sormamasına karşın o lafı kullanabilme hakkı nasıl sağlanıyordu acaba? Bunu belirleyen birileri mi var? Yoksa ilk selam veren kişi karşısındakini hayırsızlıkla itham etme hakkına mı sahip oluyor? Nedir yani?

Hayır arkadaş.. Bazı arkadaşlarım arayıp sorar filan ona rağmen ben aramamışımdır o zaman söyler.. Doğrudur ona hak veririm zaten..

Ama diğerleri var ya onlar gelmesin bana böyle şeylerle.. Ben hayırsızsam sen de hayırsızsın arkadaş.. Alla alla!!

Hadi dağılın şimdi !!