Yeni tanıştığım ve dolayısıyla fazla samimi olmadığım birisinin yanındayım. Caddede beraber yürüyoruz. Benim normal, kendi halinde yürüyüşüme karşılık onun yürüyüşünde "ben çok havalıyım, çok cool bir insanım" modu var.. Gözünde güneş gözlükleri, kirli sakal bırakmış ve saçlarını fönle kabartıp yukarı kaldırmış bu "cool" arkadaşla yürümemin nedeni ise ortak arkadaşımızın bir işi çıkması ve "Siz takılın işte cafelere falan" diyerek başka şehirden misafir gelen bu arkadaşı gezdirme görevini bana paslaması..
Samimi olunmayan kişilerle bir yerlere gitmenin, vakit geçirmenin, onları "gezdirip, memnun etme" görevinin insan üzerinde yaptığı o gerginliği, huzursuzluğu yaşıyorum. Aklımda "Ne yapcam lan ben bununla şimdi? Nereye götüreyim? Ne konuşayım herifle? Tanımıyorum da zaten, konuşacak konu da yok" düşünceleri dönüp dolanıyor. Fakat bu huzursuzluğumu hissettirmemek adına rahat davranıyor, onun gibi `cool´ yürümeye çalışıyorum. Sonra Bay `Cool´ etrafına bakarak "Buranın kızları da güzelmiş..Hiç fena değiller.. Beğendim.." diyerek hergün başka bir kızla takıldığını, daha güzelleriyle bir şeyler yaşadığını, adeta bir `kız uzmanı´ olduğunu ima etmek istiyor. "Evet öyleler ehehe" diyerek onu onaylıyorum. Eğer birden fazla erkeğin olduğu bir yerde konu dönüp dolaşıp kızlara gelirse, ortamda bir `kız muhabbetinin´ açılmamasına imkan yoktur.. Nitekim öyle de oluyor ve `kız muhabbeti´ açılıyor..
Bay Cool kendisinin birlikte olduğu kızlardan, sevgililerinden, sevgilileriyle yaşadığı cinsel deneyimlerinden bahsediyor. Sonra muhabbeti bir sonraki seviyeye getirerek "Bir kız cinsel bir şeyler yaşıyorsa `kaşar´dır..." çıkarımına geliyor. (Tabi bunu bu kadar kibar söylemiyor.. `Vermek´ gibi asıl anlamından uzaklaşmış bir kelime kullanılır erkekler arasında.. Nitekim bunu kullanıyor o da..)
Erkeklerin büyük bir çoğunluğunda bulunan `Birçok sevgili edinmiş, onlarla oynaşmış, cinsel bir şeyler yaşamış kız kaşardır" görüşü Bay Cool'da da hakim.. Neden bilmiyorum ama bu görüşü savunurken kendisini hiç yargılamıyor veya sorgulamıyor. Sırf kendisi anasının karnından tesadüf eseri `erkek´olarak doğduğundan ve toplumda erkek egemen bir hava hakim olduğundan, kendisinde "Erkeğiz biz.. Biz yaparız istediğimizi.." şeklinde bir hak görürken, kızlarda böyle bir hakkı görmüyor. Kız olarak dünyaya gelseydi ne düşünürdü acaba?
(Sanırım yine aynı düşünürdü.. Bu şekilde düşünen kadınlar hiç azımsanacak boyutta değil.. Salaklar işte.. İkinci sınıf insan muamelesine alışmışlar.. )
Daha sonra muhabbeti bir sonraki seviyeye(!) daha getirip, evleneceği kızın `bakire´olması gerektiğini söylüyor. Başkasıyla birlikte olmuş bir kızla evlenmeye tahammül(!) edemezmiş.. O sırada içimden aynen şunları demek geçiyor:
"Ulan ikiyüzlü p.zevenk!! Sen uçkurunun peşinde gezerken, herkesle her boku yerken, onunla bununla yatarken hiçbir şey olmuyor da kızlar yapınca mı kaşar, o.ospu oluyor lan yavşak? Sen yapınca hiçbirşey yok, onlar yapınca hemen damgayı yapıştır değil mi? Bir de utanmadan `Ama onlar kıız, onların yapmaması lazım..Erkekler yapar ama onlar yapmamalı.. Toplumumuz iyi gözle bakmaz, yadırgar, kız kısmısı yapmamalı, namus, bekaret, bilmem ne´ diye bıdı bıdı ötmüyor musun? Senin de öyle toplumun da g.tüne koyayım! Bir de evleneceği kişi bakire olmalıymış.. Yok yaaa? Sen herkesle herşeyi yap, kendinde o hakkı gör, her boku ye ondan sonra evleneceği zaman karım bakire olsun de.. S.ktir git lan ikiyüzlü şerefsiz..Neymiş efendim tahammül edemezmiş.. Sen her istediğini yapıyosun ama? Evleneceğin kişinin buna tahammül edip etmeyeceğini düşünmüyosun ama? Öyle bir hak bile tanımıyorsun lan? Hiç onun söz hakkı yok değil mi? Koduumun kuş beyinlisi seni..."
Ama diyemiyorum.. O sırada Bay Cool sözlerine "Ben valla ölesiye aşık olsam bile benden önce biriyle şaapmış kızla evlenmem.. Düşünsene üstünden başka erkekler geçmiş.." tümceleriyle devam ediyor. (oha artık!).. Ardından kendisini onaylamam adına bana soruyor: "Sen ne düşünüyosun kardeş bu konuda?".. Bu sorunun ardından geçen 0.02 saniye içerisinde "Hakkında düşündüğüm o şeyleri söylesem ne olur lan acaba?" diye düşünüyorum. Muhtemelen bana kafa göz dalacak, beni "geniş" olmakla suçlayacak, hatta ve hatta işi iyice ayılığa vurup "O zaman sen evlenmeden önce karını bana bi getir de bi güzel şeedeyim.. Ahuaahahauauh :D " diyerek kendisinin ancak ve ancak bir Neanderthal seviyesinde düşünceler sergilediğini ispatlayacaktı.. (Neanderthal: M.Ö 30.000 civarında soyu tükenmiş olan bir insansı)..
Ama neyse ki kendimi tutuyorum ve ağzımdan sadece "Bilmem ki.. Hiç düşünmedim.. Ehehe :)" şeklinde saçmasapan bir cümle çıkıyor.. İnsanın karşısındakine sinir olduğu zamanlarda sakin görünüp, mantıklı cümleler kurmaya çalışması absürt sonuçlar vermesine neden olabilir. Fakat Bay Cool bunu farketmediği için söylediğim cümle üzerinde fazla durmayıp, kendi düşüncelerini söylemeye, en doğrusu oymuş gibi anlatmaya devam ediyor. "Evet kardeş öyle.." diyerek fazla önemsemeden onu onaylayıp, konuyu geçiştirmeye çalışıyorum. Fakat önemsememek mümkün değil. İnsan birisine gıcık olmayıversin.. Artık her yaptığı, her ettiği, her söylediği, her tavrı sinirine gider. Artık bunun da her söylediği ister istemez benim sinirime gidiyor. Kötü bir durum.. Bugün zor geçecek...
O gün Bay Cool'un "hayat dersleri olacak düşüncelerinden" bol miktarda işitip hazmediyorum. Bana kişiliğimi ne yönde geliştirmem gerektiğine dair süper(!) öğütlerde bulunuyor.. (bkz: herkesi kendine benzetme çabası).. Onları da hazmediyorum. En nihayetinde eve dönme vakti geliyor. İçimdeki o sinir artık yerini kıpır kıpır bir sevince, inanılmaz bir huzura bırakıyor. Onu bıraktıktan sonra evime dönmek üzere yol alıyorum. Müzik dinlemek için kulaklığımı çıkarıyorum. Kabloları karışmış.. En nefret ettiğim, en sinir olduğum şeylerden birisi. Hatta bezen kulaklık kablolarının canlı varlıklar olduğunu düşünüyorum. Bizleri sinir etmek adına cebimizde bir güzel dolanıp, kendilerini karıştırıyorlar. Fakat yarım saat uğraşmak zorunda kalsam da bu bile beni sinirlendirmiyor. Çünkü bu gün fazlasıyla sinirlendim.. Ve artık hiçbir şey beni daha fazla sinirlendiremez..
